Kafanızın İçinde Sıkışıp Kalan Kutsal Ses

Akılda kalıcı şarkılara bayılırız. Tanrı da onları çok sever.

Her harika şarkının “kanca” adı verilen basit bir melodisi veya dizesi vardır. En iyi kancalar akılda kalıcıdır ve zekice bir cümle ya da kafiye aracılığıyla bir kahkaha attırır ya da bir anıyı canlandırır. İster övgü şarkıları ister pop şarkıları olsun, benim favorilerim mutlaka bir formülü takip etmez, ancak her birinin benimle ilişkilendirebileceğim bir duyguyu ileten güçlü bir kancası vardır.

Hepimizin içinde bir yerlerde bir şarkı yazarı vardır ve canlı müziği bu kadar heyecan verici kılan da budur. Kilisede veya bir konserde başkalarıyla birlikte şarkı söylediğimizde veya birlikte sallandığımızda, tarif edilemez bir şekilde etrafımızdakilerle bir anlayışı paylaşırız.

Şarkı söylemeye yönelik bu eğilim Tanrı’dan gelir. Dikkat ettiğimde, Tanrı’nın sık sık usta bir şarkı yazarı gibi çalıştığını, sürekli tekrarladığı iyi bir kancayla hayatımdaki temaları vurguladığını fark ediyorum. Çoğu zaman bunu Sözünü okurken görüyorum. Ancak rastgele bir sokak tabelasında ya da bir kafede bir yabancıyla yolum kesiştiğinde de yinelenen bir temayı fark edebiliyorum.

Tanrı’nın melodik mesajlarına daha aşina hale geldim, çünkü birkaç gün ya da bir hafta boyunca Kutsal Yazılar’daki bir ayetin tekrarlandığını görüyorum. Bir sözü bir paydaşlık kitabında okuyabilir ve aynı gün bir arkadaşımdan duyabilirim. Benim için bu nakaratlar genellikle şarkı fikirlerine dönüşür.

Tanrı günlük yaşamlarımızda bize şarkı söyler ve ışığının hala içeri girdiğini, “herkese ışık veren gerçek ışık” olduğunu hatırlatır (Yuhanna 1:1-18). Yaratılışını sona erdirip bırakmadı; bizimle yakından ilgileniyor ve bizimle birlikte.

Onu dinlediğimizde, bizim için neyin önemli olduğunu tanımlamaya yardımcı olacak dua dolu sorularımıza yanıtlar bulacağız. İş programlarımızı aile yemeğine uygun hale getirmeli miyiz? Yaklaşan seçimler için siyasette gönüllü olmalı mıyız? Bir görev gezisine çıkmalı mıyız? Bu soruların yanıtları Kutsal Kitap’ta yazılı değildir, ancak Tanrı’nın Sözü’ndeki gerçeği düşündüğümüzde, Tanrı bize bir lütuf korosu sunar, nasıl yaşadığımızı ve kim olduğumuzu şekillendirir.

Tanrı, akılda kalıcı bir düşünce ya da teşvik edici bir sözle dikkatimizi nasıl çekeceğini bilir ve bir şarkı yazarının dokunuşuyla yazar. Yuhanna 1’in şiirsel kompozisyonunu düşünün: “Her şey O’nun aracılığıyla var oldu ve var olan hiçbir O’nsuz olmadı. Yaşam O’ndaydı ve yaşam insanların ışığıydı” (ayetler 3-4, TKK).

Kalp kırıklığı ya da zafer zamanlarında Tanrı bizimle kişisel olarak konuşur. Yaşadıklarımız ya da haber akışlarımız bir anlam ifade etmediğinde bile ve özellikle de ortaya çıktıklarında hikayeleri anlamlandırmaya yardımcı olması için Ruh’un yönlendirmelerini, bu müzikal kancaları aramaya başladım. “Burada bizimle misin Tanrım?” diye dua ediyoruz.

Örneğin benim şüphelerime John Newton’un “Amazing Grace” ilahisiyle cevap verdi. Şarkının orijinal adı “Faith’s Review and Expectation” (İnancın incelemesi ve beklentiler) idi ve bu başlık aklıma geldiğinde, beni belirsizlik zamanlarında Tanrı’nın sadakatini fark etmeye ve bu güvenceyi başkalarıyla paylaşmaya yönlendiriyor.

Mezmur 90’da benim için bir düzeltici ve teselli olmuştur: “‘Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım” (12. ayet). Bu ifade bana sınırlarımı kabul etmemi ve her mevsim değişikliğinde zamanım ve enerjim için Tanrı’nın sağlayışını almamı öğütlüyor.

Tanrı’nın kancaları zaman içinde değişebilir ve beklenmedik yerlerden gelebilir. Hayatımın zor bir döneminde bir öğleden sonra bir markette dururken radyoda Fleetwood Mac’in ikonik baladı “Landslide “ı duyduğumu hatırlıyorum. Hayatımızdaki tüm değişimlerde, her şey darmadağın olduğunda bile, Tanrı’nın hep aynı olduğunu hatırladım. O gün, o anda gözyaşları içinde, kişisel ve şefkatli bir Tanrı tarafından görüldüğümü hissettim.

Tanrı’nın şarkıları zihninize sızan birkaç kelime olarak gelebilir: ödünç alınmış bir şarkı sözü, yürüyüş yaparken gördüğünüz bir şey. Ya da sizin için söylediği şarkı, iyi yerleştirilmiş bir müzik duraklaması gibi bir sessizlik anında bile karşınıza çıkabilir. Mezmur 65:1’in “Message” versiyonu bize “Sessizlik sana övgüdür” diye hatırlatır.

Mesele şu ki, Tanrı’nın şarkı listesi her yerdedir, çünkü Tanrı her yerde bizimle birlikte olmak ister – lütfu ve gerçeği tüm büyük ve sıradan anlarımıza girer.

Sandra McCracken Nashville’de yaşayan bir şarkıcı-söz yazarıdır. Aynı zamanda CT tarafından üretilen The Slow Work podcast’inin sunucusudur.